Γιατί τώρα; Το προτιμώ από το ποτέ!
Γράφει η Ειρήνη Θαλασσινού
Φτάνει μία μέρα στη ζωή σου, που συνειδητοποιείς την ταχύτητα που χαρακτηρίζει την κάθε σου κίνηση. Μία διαφορετική ταχύτητα από αυτήν που μάθαινες στο σχολείο. Ταχύτητα μας δίδαξαν είναι η απόσταση που διανύεις σε συγκεκριμένο χρόνο προς τον χρόνο αυτό. Τα βάζεις κάτω λοιπόν, και βλέπεις οτι η δική σου ταχύτητα είναι η απόσταση που διανύσεις.. σε μηδέν χρόνο!
Ταχύτητα να πας στην δουλειά σου, ταχύτητα να μαγειρέψεις, ταχύτητα να κάνεις το μπάνιο σου, ταχύτητα να φας, ταχύτητα να πεις μια καλημέρα και τα νέα σου.. και πάει λέγοντας!
Αυτοματοποιημένες κινήσεις. Ο πιλότος που έχει πάρει τη ζωή σου στα χέρια του!
Άδικο; Πολύ!
Όταν ζεις στην ταχύτητα και στον αυτόματο πιλότο, (έρευνες έχουν δείξει οτι το 50% σχεδόν των καθημερινών μας κινήσεων γίνονται αυτόματα χωρίς συνειδητότητα), αφήνεις πίσω την συνειδητότητα σου, την επίγνωση της κάθε σου απόφασης, της κάθε σου επιλογής και της κίνησης σου. Σχεδόν δεν υπάρχεις κατά το ήμισυ στη ζωή σου. Δεν καταλαβαίνεις τι κάνεις, κοιτάς μόνο για το τι θα αποκτήσεις, δεν παρακολουθείς τι συνέπειες θα έχει όλο αυτό.
Εγώ λοιπόν αποφάσισα να υπάρξω στη ζωή μου. Ή να το πώ καλύτερα, αποφάσισα να αφήσω τη ζωή να ζήσει μέσα από εμένα. Αποφάσισα να τιμώ την κάθε μου αναπνοή και την κάθε μου συνειδητότητα και να γιορτάζω καθημερινά την κάθε απόφαση μου που με βοηθά στην ολιστική μου ανάπτυξη. Αποφάσισα να γιορτάζω την ανάπτυξη μου και μέσα από αυτήν, να υπηρετώ με τιμιότητα και συνέπεια το κοινό καλό. Γιατί όλοι, ο καθένας ξεχωριστά μπορεί να συμβάλλει στο κοινό καλό, μπορεί μέσα από μία πιο βελτιωμένη εκδοχή του να διατηρήσει τον πλανήτη μας πράσινο, να αφήσει μια καλή κληρονομιά, ένα πιο πράσινο αποτύπωμα κληρονομιάς!
Αυτός ο πλανήτης δεν μου ανήκει. Δεν έχω περισσότερα δικαιώματα πάνω του λόγω ανεπτυγμένης νοημοσύνης και εξελιγκτικής πορείας του ανθρώπινου είδους από τα φυτά, από τα ζώα. Δεν έχω περισσότερα δικαιώματα εκμετάλλευσης του πλανήτη μου από όλα όσα προϋπήρχαν από εμένα αλλά και τώρα μαζί με εμένα!
Ζητάω να με σέβονται. Απαιτώ να μου φέρονται με αξιοπρέπεια και τιμιότητα γιατί έτσι συμπεριφέρομαι κι εγώ. Γιατί αυτά να τα απαιτώ και να τα προσφέρω μόνο στους ανθρώπους; Γιατί να μην τα προσφέρω, την τιμιότητα και τον σεβασμό, και στα φυτά και στα ζώα και στο περιβάλλον μου; Και μάλιστα σε αυτά που είναι τα πιο αθώα, τα πιο άδολα!
Θα αποφέυγω τη χρήση του πλαστικού. θα βάλω στη ζωή μου τα re-usable δοχεία και συσκευασίες. Θα ανακυκλώνω. Θα απαιτώ οι συσκευασίες να είναι ανακυκλώσιμες ρωτώντας συνέχεια τους ειδικούς και αφήνοντας το προϊόν επιδεικτικά πίσω όταν δεν έχω τη σωστή απάντηση, μέχρι να καταλάβουν.. Θα επιλέγω προϊόντα που είναι εγχώρια και δεν έρχονται από μακρυά, αφήνοντας αρνητικό αποτύπωμα στον πλανήτη. Θα επιλέγω φρέσκα προϊόντα και όχι κατεψυγμένα που έχουν υποστεί διαδικασίες που επιβαρρύνουν το περιβάλλον. θα προτιμώ τα χύμα προιόντα για το σπίτι μου, που θα αποθηκεύω μόνη μου σε επαναχρησιμοποιημένα δοχεία. Θα απολάμβάνω τον καφέ μου στο ποτήρι που εγώ θα δίνω να μου γεμίσουν.
Θα επιλέγω τα καλλυντικά που χρησιμοποιώ και που διαθέτω στον χώρο μου να υπηρετούν το sustainability που θέλω τώρα πια στη ζωή μου. Θα ζητήσω από τους συνεργάτες μου και τους αντιπρόσωπους των εταιριών να ακολουθούν αυτά τα πρότυπα. Θα μιλήσω για τις ανησυχίες μου. Θα αντικαταστήσω σιγά σιγά οτιδήποτε δεν ακολουθεί τους νέους μου κανόνες ζωής.
Πάντα με eco friendly διάθεση από την πρώτη μέρα μου σαν επαγγελματίας, πιο ενισχυμένη τώρα πια και πιο ενεργή.
Και απαντώντας σε όσους με ρωτάνε, διακρίνοντας την αλλαγή μου,
στο: γιατί τώρα;
Γιατί το προτιμώ τώρα από το ποτέ! Γιατί τώρα έχω πετύχει την συνειδητότητα και την επίγνωση του τι κάνω, γιατί τώρα μπορώ να φωνάξω με τη γλώσσα των χρόνων μου για το περιβάλλον μου, για τα ζώα που τους πήρα το χώρο τους, για τα φυτά, τα δέντρα, το πράσινο, τις θάλασσες που κακοποιώ. Γιατί τώρα δεν χαμπαριάζω τίποτα και θα κάνω ότι μπορώ!
Γιατί μπορώ γαμώτο!
Με αγάπη.. γιατί όλα γίνονται για τον άνθρωπο και ένα καλύτερο.. πιο βιώσιμο αύριο.